Szkolenie Koordynatorów
XIX Edycja Szkolenia Koordynatorów Transplantacyjnych - Plan Zajęć
1 października 2016 r. - 3 grudnia 2016 r.
XIX edycja szkolenia podyplomowego koordynatorów transplantacyjnych
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Czytaj więcej: XIX Edycja Szkolenia Koordynatorów Transplantacyjnych - Plan Zajęć
Program Ramowy
Program nauczania w trybie zaocznym
(1 semestr, 86 godzin, zajęcia w soboty i niedziele)
W czasie zajęć w studium omawiane będą następujące tematy:
-
Aktualny stan przeszczepiania narządów w Polsce. Zapotrzebowanie na leczenie przeszczepianiem narządów w Polsce i możliwości jego realizacji
-
Koordynacja i organizacja pobierania narządów od zmarłych
-
Rozpoznawanie zgonu. Zasady podtrzymywania czynności narządów u dawcy
-
Podstawy biologiczne przeszczepiania narządów
-
Przeszczepianie szpiku
-
Przeszczepy biostatyczne
-
Przeszczepianie nerek od dawców żywych
-
Psychologiczne aspekty przeszczepiania narządów
-
Społeczno-obyczajowe aspekty przeszczepiania narządów
-
Moralne dylematy związane z pozyskiwaniem narządów.
CENTRUM KSZTAŁCENIA PODYPLOMOWEGO
Podyplomowe Szkolenie Koordynatorów Transplantacyjnych
Program studiów
- Inauguracja Studium
- Wprowadzenie do zajęć
- Historia medycyny transplantacyjnej
- Aktualny stan przeszczepiania narządów w Polsce. Zapotrzebowanie na leczenie przeszczepianiem narządów i możliwości jego realizacji
- Polskie i europejskiej przepisy prawne dotyczące pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządów
- Stanowisko, rola i pozycja koordynatora transplantacyjnego. Umocowanie prawne i zawodowe
- Koncepcje i kryteria śmierci człowieka
- Rozpoznawanie zgonu. Śmierć mózgowa i jej następstwa
- Wskazania i przeciwwskazania do pobrania narządów od zmarłych
- Identyfikacja możliwości pobrania narządu. Zasady programu Donor Action
- Rozpoznawanie zgonu. Śmierć w mechanizmie zatrzymania krążenia. Śmierć mózgowa
- Psychologiczne aspekty umierania i śmierci. Rozmowa z rodziną potencjalnego dawcy narządów do przeszczepienia
- Rozmowa z rodziną zmarłego
- Opieka nad dawcą po rozpoznaniu śmierci mózgu. Wyrównywanie zaburzeń ustrojowych. Podtrzymywanie czynności narządów
- Pobranie wielonarządowe. Aspekty chirurgiczne i organizacyjne
- Niedokrwienie narządu; wczesne i odległe następstwa
- Zasady zabezpieczenia narządów przed niedokrwieniem. Metody przechowywania
- Krajowa Lista Oczekujących na Przeszczepienie
- Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia nerki
- Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia serca
- Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia płuc
- Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia wątroby
- Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia trzustki
- Odrębności pobierania i przeszczepiania narządów u dzieci
- Społeczne nastawienie wobec transplantacji narządów w Polsce i jego wpływ na pracę koordynatora transplantacyjnego
- Rozmowa z rodziną zmarłego o pobraniu narządów
- Układ zgodności tkankowej i zasady doboru immunologicznego dawcy i biorcy
- Praktyczne aspekty koordynacji – od rozpoznania zgonu do pobrania
- Leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządu. Rozpoznawanie i leczenie procesu odrzucania
- Powikłania zakaźne (wirusowe, bakteryjne i grzybicze) u chorych po przeszczepieniu narządów
- Przeszczepianie nerek od dawców żywych
- Przeszczepianie fragmentu wątroby od dawców żywych
- Przeszczepianie szpiku
- Pobieranie i przeszczepianie tkanek oka
- Przeszczepy biostatyczne
- Zasady prowadzenia dokumentacji dotyczącej wszystkich etapów koordynacji pobrania wielonarządowego
- Zasady opieki długoterminowej nad chorym po przeszczepieniu narządu
- Praca koordynatora w ambulatorium transplantacyjnym
- Ekonomiczne aspekty przeszczepiania narządów w Polsce
- Standardy jakości i bezpieczeństwa przeszczepiania narządów. Zdarzenia niepożądane. Zapobieganie przenoszeniu zakażenia i nowotworów od dawcy do biorcy przeszczepu
- Praca koordynatora przed, w czasie i po zabiegu przeszczepienia narządu
- Zasady przejrzystości bezpieczeństwa i nadzoru przeszczepiania narządów w Polsce
- Stanowisko kościoła w sprawie pobierania i przeszczepiania narządów
- Psychologiczne aspekty przeszczepiania narządów. Jakość życia po przeszczepie
- Promocja przeszczepiania w środowisku szpitalnym
- Promocja idei przeszczepiania w społeczeństwie
- Symulowane rozmowy z rodziną zmarłego
- Społeczno-obyczajowe aspekty przeszczepiania narządów
- Symulacje poszczególnych etapów pracy koordynatora
- Egzamin testowy
Wprowadzenie
dla lekarzy i pielęgniarek
Organizatorzy: Akademia Medyczna w Warszawie, Polska Unia Medycyny Transplantacyjnej
Przeszczepianie narządów jest nowoczesną technologią medyczną, jedynym sposobem ratowania życia chorych z przewlekłą, schyłkową niewydolnością serca, wątroby, płuc czy nerek. Rozwój programu pobierania i przeszczepiania narządów zależy od szeregu istotnych czynników do których należą min.: strategiczne decyzje Managerów Systemu Ochrony Zdrowia (w tym nakłady finansowe na tę specjalność medyczną) i akceptacja społeczna tej metody leczenia. Podstawowym źródłem narządów do przeszczepienia są osoby zmarłe. Niezwykle istotne znaczenie odgrywa tu perfekcyjna organizacja pobierania i przeszczepiania narządów od zmarłych. Podstawowym ogniwem procesu przeszczepiania narządów jest identyfikacja możliwości pobrania narządów od osób zmarłych oraz cały dość złożony proces koordynacji pobrań wielonarządowych i przeszczepienia narządów (rozpoznawanie śmierci mózgowej, znajomość wskazań i wykluczeń do pobrania narządów, umiejętność podtrzymywania czynności narządów u osoby zmarłej, znajomość zasad techniki pobrania narządów i zabezpieczenia ich przed niedokrwieniem oraz zasad wyboru właściwego biorcy). Bardzo ważne znaczenie ma również wiedza na temat możliwości pobrania i przygotowania tkanek w celu pozyskania przeszczepów biostatycznych. W wielu krajach świata całością tego procesu koordynacji pobrania i przeszczepienia narządów i tkanek kieruje koordynator przeszczepiania, lekarz lub pielęgniarka, którzy oprócz swojego podstawowego zatrudnienia zajmują się tym procesem. Hiszpania od szeregu lat, jest jedynym krajem europejskim, w którym pozycja koordynatora pobierania i przeszczepiania narządów ma swoje umocowanie w przepisach prawnych, co spowodowało, że w tym kraju liczba narządów pobieranych na 1 milion ludności jest najwyższa na świecie.
Jeżeli rozwój programu przeszczepiania tkanek i narządów w Polsce ma przebiegać na poziomie europejskim istnieje potrzeba wyszkolenia ponad 500 koordynatorów przeszczepiania, którzy pracowaliby we wszystkich szpitalach na terenie kraju (1-2 w każdym szpitalu). Zarówno Światowa Organizacja Zdrowia jak i Komisja Europejska przywiązują ogromne znaczenie do rozwoju programów przeszczepiania narządów i doceniają znaczenie pracy koordynatorów. Szkolenie koordynatorów pobierania i przeszczepiania narządów prowadzone jest na skalę lokalną w wielu ośrodkach transplantacyjnych, zarówno w Polsce jak i w innych krajach. Europejskie Towarzystwo Przeszczepiania Narządów wspólnie z Europejskim Kolegium Transplantacyjnym (European College of Transplantation) organizują coroczne kursy dla koordynatorów. Liczba kursantów nie przekracza 40. W żadnym kraju europejskim nie ma jednak regularnych studiów podyplomowych dla pielęgniarek lub lekarzy, zamierzających poświecić się koordynacji pobierania i przeszczepiania narządów.
Inicjatywa Polskiej Unii Medycyny Transplantacyjnej zasługuje na uwagę nie tylko ze względu na potrzeby medycyny transplantacyjnej w Polsce, ale również dlatego, że może okazać się w niedalekiej przyszłości możliwe stworzenie przy pomocy komisji Europejskiej, Europejskiej Szkoły Koordynatorów Przeszczepiania Narządów w Warszawskiej Akademii Medycznej.Inauguracja
W dniu 1 marca 2008 roku o godzinie 11.00 w Sali 201 w budynku rektoratu Akademii Medycznej w Warszawie (ul. Żwirki i Wigury 61) rozpocznie się kolejny cykl szkolenia w ramach Studium Koordynatorów Transplantacyjnych
STUDIUM KOORDYNATORÓW TRANSPLANTACYJNYCH
dla absolwentów wydziałów pielęgniarstwa lub wydziałów lekarskich
Organizatorzy: Akademia Medyczna w Warszawie, Polska Unia Medycyny Transplantacyjnej
Przeszczepianie narządów jest nowoczesną technologią medyczną, jedynym sposobem ratowania życia chorych z przewlekłą, schyłkową niewydolnością serca, wątroby, płuc czy nerek. Rozwój programu pobierania i przeszczepiania narządów zależy od szeregu istotnych czynników do których należą min.: strategiczne decyzje menadżerów systemu ochrony zdrowia (w tym nakłady finansowe na tę specjalność medyczną) i akceptacja społeczna tej metody leczenia. Podstawowym źródłem narządów do przeszczepienia są osoby zmarłe. Niezwykle istotne znaczenie odgrywa tu perfekcyjna organizacja pobierania i przeszczepiania narządów od zmarłych. Podstawowym ogniwem procesu przeszczepiania narządów jest identyfikacja możliwości pobrania narządów od osób zmarłych oraz cały dość złożony proces koordynacji pobrań wielonarządowych i przeszczepienia narządów (rozpoznawanie śmierci mózgowej, znajomość wskazań i wykluczeń do pobrania narządów, umiejętność podtrzymywania czynności narządów u osoby zmarłej, znajomość zasad techniki pobrania narządów i zabezpieczenia ich przed niedokrwieniem oraz zasad wyboru właściwego biorcy). Bardzo ważne znaczenie ma również wiedza na temat możliwości pobrania i przygotowania tkanek w celu pozyskania przeszczepów biostatycznych. W wielu krajach świata całością tego procesu koordynacji pobrania i przeszczepienia narządów i tkanek kieruje koordynator transplantacyjny, lekarz lub pielęgniarka, którzy oprócz swojego podstawowego zatrudnienia zajmują się tym procesem. Hiszpania od szeregu lat jest jedynym krajem europejskim, w którym pozycja koordynatora pobierania i przeszczepiania narządów ma swoje umocowanie w przepisach prawnych, co spowodowało, że w tym kraju liczba narządów pobieranych na 1 milion ludności jest najwyższa na świecie.
Jeżeli rozwój programu przeszczepiania tkanek i narządów w Polsce ma przebiegać na poziomie europejskim istnieje potrzeba wyszkolenia ponad 500 koordynatorów przeszczepiania, którzy pracowaliby we wszystkich szpitalach na terenie kraju (1-2 w każdym szpitalu). Zarówno Światowa Organizacja Zdrowia jak i Komisja Europejska przywiązują ogromne znaczenie do rozwoju programów przeszczepiania narządów i doceniają znaczenie pracy koordynatorów. Szkolenie koordynatorów pobierania i przeszczepiania narządów prowadzone jest na skalę lokalną w wielu ośrodkach transplantacyjnych, zarówno w Polsce jak i w innych krajach. Europejskie Towarzystwo Przeszczepiania Narządów wspólnie z Europejskim Kolegium Transplantacyjnym (European College of Transplantation) organizują coroczne kursy dla koordynatorów. Liczba kursantów nie przekracza 40. W żadnym kraju europejskim nie ma jednak regularnych studiów podyplomowych dla pielęgniarek lub lekarzy, zamierzających poświecić się koordynacji pobierania i przeszczepiania narządów.
Inicjatywa Polskiej Unii Medycyny Transplantacyjnej zasługuje na uwagę nie tylko ze względu na potrzeby medycyny transplantacyjnej w Polsce, ale również dlatego, że może okazać się w niedalekiej przyszłości możliwe stworzenie przy pomocy komisji Europejskiej, Europejskiej Szkoły Koordynatorów Przeszczepiania Narządów w Warszawskiej Akademii Medycznej.
Informacje i Zapisy
Podyplomowe Studia Koordynatorów Przeszczepiania Narządów
Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dziekanat
Centrum Kształcenia Podyplomowego
ul. Żwirki i Wigury 61
Budynek Rektoratu, pok. 509
02-091 Warszawa
tel.: (0 22) 57 20 510; (0 22) 57 20 519
telefaks: (0-22) 57 20 511
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.